Πολύ καλό.

Όταν ακούμε τους χρόνους ας έχουμε υπόψη μας ότι τότε η Ριτσώνα ήταν μακρύτερη, ξεκινώντας πολύ πιο πριν από τη σημερινή.

Εκτός από τη θαυμάσια αντιπυρική αμφίεση των οδηγών με τα τζιν και τα πουλοβεράκια, προσέξτε πόσα από τα μικρότερα αυτοκίνητα έχουν το νορμάλ κάθισμα στη θέση του συνοδηγού. Οι περισσότεροι "μικροί", αν όχι όλοι, είχαν αυτά τα αυτοκίνητα για καθημερινή χρήση. Στον αγώνα απλώς ξαναβίδωναν τη διαγώνιο του ρολ-κέιτζ και έβγαζαν το πίσω κάθισμα. Μερικοί ούτε καν το έβγαζαν επειδή βαριούνταν. Επειδή δε τα λάστιχα ήταν ίδια σε ράλλυ και αναβάσεις, απλώς δανείζονταν ένα μπάκετ και μια ζώνη και πήγαιναν και σε ράλλυ. Άσε που αν ήταν δηλωμένο στη Ν δε χρειαζόταν καν να βάλεις μπάκετ. Αρκετοί έτρεχαν με τα νορμάλ καθίσματα!!! Ευτυχώς αργότερα επικράτησε η λογική και έγιναν υποχρεωτικά τα μπάκετ και στη Ν. Μέχρι τότε έβλεπες ανθρώπους να κάνουν ολόκληρο Ακρόπολις με νορμάλ ανακλινώμενα καθίσματα!!!

Πολλά τα θέμα του scn και λίγος χρόνος για γράψιμο σήμερα. Το μουλάρι που ψάχνεις ίσως να μπορεί να σε βοηθήσει ο Ανδρέας Μπάσδελης (είχε και αυτός ένα τέτοιο πράσινο όταν έτρεχε ράλλυ σπριντ με το Starlet).

To "τέρας" που πράγματι πήρε μετά ο Γιαγλής (ήταν αυτός που κέρδισε τελικά τον αγώνα με τον "Έλληνα Βάτανεν" που βγήκε στην απλή αν και νωρίτερα είχε εγκαταλείψει ο Μακρυγιάννης) τουλάχιστον με τον "γέρο" που με είχε κάνει βόλτα απλά ήθελε λίγα χιλιόμετρα. Δεν το είχα οδηγήσει, πάντως ο Ιαβέρης που το χρησιμοποίησε σε μια εκδήλωση για τα σπαστικά παιδιά και φιλανθρωπικό σκοπό το έκανε ότι ήθελε.
Συμφωνώ απόλυτα με το πόσο εύκολο ήταν στο χώμα, ένα από τα καλύτερα "μουλάρια" και δεν έκανε... τσικ. Τζαπάν του παλιού καλού καιρού κυριολεκτικά.

Οι οδηγοί που περνάνε στον Μερκούρη με τα εμπροσθοκίνητα (Πάνος Σπυρόπουλος, Σωτήρης Ζιάκας, Γιώργος Γκίκας αλλά και Δήμος Ριζικάρης), σήμερα αν ήταν νέοι θα πρωταγωνιστούσαν. Πολύ περισσότερο ο ακόμη πιο γρήγορος τότε στην άσφαλτο ακόμη και με από τον Σώτο (βασικά στην άσφαλτο δεν ήταν τόσο καλός όσο στο χώμα) Πάνος Σπυρόπουλος (το 5GT με Monroe χορηγό) που πήγαινε άνεμος με το MK1 όταν ξεκίνησε στις αναβάσεις, λίγο αργότερα μια με Ascona όχι τόσο εξελιγμένη όσο του Λέα για παράδειγμα ή κάποιες άλλες "αναβασιάρικες" πήγε άνεμος και με το 5 τότε έγραφε κάτι απίστευτους χρόνους σε κάποιες ειδικές (ίσως να βάλω κάποια στιγμή φωτογραφία απο Κ1 Ριτσώνα σηκωμένο το 5αρι στην δύο ρόδες από κράτημα, χωρίς να ακουμπήσει κάπου.

Βέβαια σε μια Πιτίτσα (στην έδρα του) έχασε το Ν από τον Γιώργο Μοσχού με την βαριά και όχι δυνατή Alfa 75 (κάποια στιγμή κάπου είδα το βίντεο, είναι πραγματικά μοναδική η οδήγηση της Alfa αλλά... το "έχασα") και μην πιστεύοντας τον χρόνο έκανε ένσταση που έχασε...

Ακόμη και ο Αθανασίου ("είχα κάνει φαντάρος στην βάση και ξέρω όλο τον Μερκούρη με κλειστά μάτια", έτσι έλεγε) οδηγούσε με πολύ ψυχή. Δεν πήγε κανένας ποτέ πραγματικά γρήγορα στην Ελλάδα στην άσφαλτο (είναι μια αλήθεια που έλεγε ο Ιαβέρης) αλλά είχε περάσματα καλά ειδικά όπου ήξεραν τον δρόμο. Και τότε δεν ήταν εύκολο να κερδίσεις ακόμη και με ένα 5 GT, σε κάποιους αγώνες που ήταν μεγαλύτεροι από τους σημερινούς γινόταν σφαγή.

Άλλο τώρα να υπήρχε αγωνιζόμενος που περνούσε 60 φορές τέζα την ειδική στις δοκιμές και σε κάποιους αγώνες έκανε το κάτι παραπάνω.

Για τις δοκιμές και τα αγωνιστικά δες τι γράφω για το τρακάρισμα στις δοκιμές του Τζίγκερ με τον Κουτσίκο. Οι περισσότεροι έκαναν δοκιμές με τα αγωνιστικά, στα χωρία γινόταν "πάρτι" με τα ψιτσιρίκια τις προηγούμενες μέρες του αγώνα, ενώ πολλοί μπαμπάδες είχαν να πουν και μια ιστορία πως "τους ήρθε ένας τρελός από απέναντι με το αγωνιστικό και έκοψε το τιμόνι και βρέθηκε στο χαντάκι αλλά έφυγε). Για παράδειγμα το σώσιμο του Κύρκου στο άλλο βίντεο με το Escort ήταν κάτι πολύ συνηθισμένο στις δοκιμές.

Από την άλλη το κράνος ήταν... προκλητικό. Ακόμη και ανάμεσα στους αγωνιζόμενους, άλλο αν κάποιοι το έκαναν στην ζούλα. Το κράνος έδειχνε πως "θα πάω τέζα και δεν με νοιάζει τίποτα απ' ότι βρω στο δρόμο".

Στην Χαλκιδική πολύ μα πολύ γνωστό αγωνιζόμενο τον είχαν ούτε λίγο, ούτε πολύ επικηρύξει (μόνο αφίσες που δεν είχαν στα χωριά με το "καταζητείτε, αμοιβή το αμάξι του"). Βλέποντας το βίντεο του 1990 με το πρωτάθλημα θυμάμαι ακόμη συνοδηγό που έχει τρακάρει σε χωριό ο δικό του με άλλον και έχει, έχει κάνει τσαμπουκά και έχει φθάσει να ανέβει πάνω στο καπό του άλλου και να χοροπηδάει. Ο δρόμος είχε φρακάρει, έφθασα πίσω και έβαλα όπισθεν για να μην λιντσάρει και εμένα το χωρίο αν και τελικά δεν έφαγαν ξύλο...

Πολλοί είχαν μουλάρια που πολλές φορές μπορεί να είχα ρολ μπαρ ή ακόμη και "¨κλουβί", το μοναδικό καλό ήταν ο ήχος της εξάτμισης που ειδοποιούσε πως "έρχεται τρελός γρήγορα", ενώ για να συνδέσω σύντομα τα όσα με ακρίβεια περιγράφεις για πολλά αυτοκίνητα των αναβάσεων ή ακόμη και των ασφάλτινων ράλλυ, στο χώμα και το "μεγάλο πρωτάθλημα" υπήρχε πάντα περισσότερο χρήμα και ήταν πολύ διαφορετικά.

Τώρα, αν έτρεχες ανάβαση και είχες ένα αυτοκίνητο θα έκανες δοκιμές με αυτό, αν πάλι είχες πολύ γρήγορο αυτοκίνητο και Ν ή είχες μουλάρι ανάλογο ή έπρεπε να δεις τα πατήματα γιατί στον αγώνα θα ήταν δύσκολα τα πράγματα, αλλά γενικότερα δεν υπαγορευόντουσαν οι δοκιμές, άλλο αν μου έκανε εντύπωση με την VW που ήταν εργοστασιακό Α και ο αγώνας τότε ήταν δικό τους για την πλάκα.

Αν είχες αντίπαλο δε που ήθελες να μάθεις πόσες μέρες έκανε δοκιμές πάνω τα πιστιρίκια στα χωρία πάντα ήταν πρόθυμα να σε ενημερώσουν, αφού ήξεραν από τις δοκιμές τα περισσότερα αυτοκίνητα του αγώνα και σου έλεγαν τα πάντα: αν είχες και κανένα αυτοκόλλητο να τους δώσεις σε έιχαν κάτι σαν μικρό θεό...

Αυτά σταμάτησαν το 1999 ή 2000 με τις κίτρινες πινακίδες μαζί με την λισάνς, τις εξατμίσεις που έπρεπε να φύγουν και πολλά άλλα. Υπολόγιζε δε πως κάποιοι που δεν έκανα δοκιμές με το αγωνιστικό θα έκανα μια ειδική πριν τον αγώνα να δεν ήξεραν καλά το αυτοκίνητο ή ήθελαν κάτι να δουν, πως άλλοι έγραφαν μόνο τις στροφές, έμπαινα αέρα με το αγωνιστικό, ο συνοδηγός διάβαζε και... παιρνόντας του έλεγαν να σημειώσει ταχύτητα όταν έγραφαν με αυτόν τον τρόπο(!!!!) και καταλαβαίνεις τι γινόταν σε κάτι αγώνες με πολλές συμμετοχές. Γι' αυτό και τις πρώτες μέρες έγραψα πως τα περισσότερα έχουν γίνει στις δοκιμές.

Μια λύση για κάποιους ήταν τα νοικιάρικα (καλή ιδέα για διάφορες "τρελές ιστορίες", θα το κάνω ίσως και αύριο), ενώ θα βάλω παράδειγμα αγωνιζόμενου που ειδικά μια χρονιά ήταν πάντα με το αγωνιστικό στις δοκιμές και "τάφος", τρακάρει γυρίζοντας ανάποδα σε αγώνα με ένα... παιδάκι που έκανε πρώτο αγώνα και στις δοκιμές είχε το ακριβό αυτοκίνητο του... πατέρα του (το αγωνιστικό το έφτιαξε οριακά, το άλλο δεν ξέρω αν το πέταξε "ο γέρος", πάντως εξαφανίστηκε από τους αγώνες), την επόμενη χρονιά στην ίδια ειδική στις δοκιμές τρακάρει πάλι πλαγιομετωπικά με ίδιο... αγωνιστικό με το δικό του (άλλα άλλης κατηγορίας) και την τρίτη χρονιά μια ειδική παρακάτω... επιτέλους κάνει δοκιμές για πρώτη φορά με νορμάλ που ήταν πελάτη του και όχι δικό του...

Άλλη μια πλαγιομετωπική με άσχετο αλλά όχι τόσο γιατί "ο θείος" (ήταν μεγάλος) είχε τα μέσα λόγο δουλειάς πριν την σύνταξη και βρέθηκε αυτόφωρο...

Πραγματικό "πάρτι", πολλές φορές είχε και την πλάκα του και αυτό γινόταν ακόμη και προς τα τελειώματα αυτής της "γιορτής", έχω δει Kit car που υπάρχει σε άλλο βίντεο εδώ να ανεβαίνει κάπου πιο γρήγορα από αγώνα και αυτά δεν ήταν και για πολλά χιλιόμετρα στις δοκιμές.

Ενα απο τα πιο ανατριχιατικά βίντεο των ελληνικών αγώνων ...



Υγ έχει ξαναμπεί αλλά τιμής ένεκεν στον μεγάλο Γιώργο Μοσχους το ξαναβάζω .......

Ενα πολύ ωραίο αφιέρωμα στον Δημήτρη Κύρκο (Kirko Junior)

Δείτε παρακάτω rally Elpa 2002 με Kuzaj, Travaglia, Julig, Κύρκο, Χατζητσοπάνη κτλ ....



Υγ Πραγματικά πρέπει να κλαίμε ..... νομίζω αυτoν τον αγώνα τον είχε παρακολουθήσει ο proedros.

Ενα πολύ ωραίο βίντεο με την πορεία καταρχήν του Σωτήρη του Κυριαζή όπως και του Σπύρου του Χατζηπαναγιώτου στους ελληνικούς αγώνες.

Εγω απλά θα πω να μείνουν ταπεινοί και απλοί όπως τους πρωτογνωρίσαμε στα πρώτα πρώτα βήματα τους και οι επιτυχίες θα συνεχίσουν να έρχονται και ο σεβασμός θα παραμένει!


Μπράβο ρε παιδιά!
[/color]