Aπίστευτη εμπειρία! Πολύ καλός αγώνας και καλά σχεδιασμένος. Είχε και γρήγορα κομμάτια, είχε και πέτρα, και πάρα μα πάρα πολύ λάσπη. Στο τέλος το αμάξι μπορεί να είχε και 100 κιλά λάσπης. Μπορεί να λέω και λίγο. Μιλάμε για απίστευτους όγκους λάσπης. Δεν μπορείτε να φανταστείτε!

Έτσι λοιπόν Παρασκευή βράδυ, πλατεία Κοτζιά, φώτα, προβολείς, κάτι μικροπροβλήματα με την παροχή USB τα οποία λύθηκαν ευτυχώς, έρχονται και οι ποδηλάτες Greg και Τοufas, ήταν και ο Τolis εκεί νομίζω, ο Arsernag μαζί με άλλους γνωστούς, σουξου - μουξου, όχι το ΜΙΝΙ πιο γρήγορο, όχι το DS3 πιο καλό. Είχε όμορφη ατμόσφαιρα. Εδώ να ευχαριστήσω τα παιδιά για της παρουσία τους και την χορηγία της GOPRO από τον Saxter. Πραγματικά ευχαριστώ!

Σαββάτο πρωί. Πάμε εκκίνηση 1ης ειδικής στον Αυλώνα. Μπένοντας να σου παρκαρισμένο ένα μπλέ Fiesta με άσπρες λωρίδες. Ε ποιος άλλος θα ήταν? Περιμένουμε να πάρουμε εκκίνηση, ήδη το βουνό γέμιζε ήχους απο τα πρώτα μηχανάκια και αυτοκίνητα που ξεκινούσαν. Εν τω μεταξύ ο Greg πουθενά. Λέω να δείς αλλουνού θα ήταν η Fiestara. Αλλά που να φανταστώ ότι το παιδί είναι πλήρως αθεράπευτο και κάθεται πιο κάτω στις πρώτες στροφές και θαυμάζει τα γουρούνια.

Τέλος πάντων, στην αρχή είχε ακροπολικές φλαταδούρες. Εδώ πρέπει να μαζέψουμε χρόνο λέω. Να πιέζω τον οδηγό και να μου λέει δικαιολογίες, πρέπει να πιάσω ρυθμό, να ζεσταθώ και τέτοια. (τα λέει και το βίντεο). Εγώ να καίγομαι απο μέσα μου. Τι πάτα το να λέω, τι σανίδα, τι μπούκα μην φοβάσαι. ΤΙΠΟΤΑ.
Πιο μετά είχε πέτρα φυτευτή σπαστήρι. Αργά και σταθερά, συντήρηση αυτοκινήτου. Η μωτ να πέφτει και να μην μπορείς να την σώσεις. 40 έπρεπε, στα 30+ είχε πέσει. Δεν πειράζει λέω, στο Μοσχοπόδι στις φλαταδούρες θα το μαζέψουμε.

Φτάνουμε Μοσχοπόδι. Τι να μαζέψεις βρε χαμένο κορμί? Είχε λασπώσει τόσο που γλίστραγε και δεν ήταν απλά νωπό χώμα να σε κρατήσει. Το καλό ήταν ότι ήξερα του δρόμους απο τις αναγνωρίσεις με τον Saxter και πηγέναμε σχετικά σβέλτα ίσα ίσα που κοντεύαμε τα 40ΜΩΤ. Πιο μετά είχε χωραφια και μεγάλες ευθείες. Εκεί είχαμε πιάσει 42 ΜΩΤ. Άρα όλα καλά λέω. Έχουμε ρυθμό και λίγο χρόνο καβάτζα για κανα χασιματάκι άμα τύχει και για κατούριμα που κόντευα να σκάσω. Καβάτζα χρόνο??? Πως το θες??
Πιο κάτω σε κάτι στροφές, ένα Cherokee στις 3 ρόδες έτοιμο να τουμπάρει στη ρεματιά. Θα με τραβήξεις μας ρωτάει? Τον κύριο τον ξέραμε. Βεβαίως λέμε. Πάει η ΜΩΤ λέω απο μέσα μου. Τώρα που την φτιάξαμε, θα ξαναπέσει. Δέσε - λύσε -τράβα. Ευτυχώς τελιώσαμε γρήγορα. Η μωτ στα 41km/h. Τώρα πρέπει να μαζέψουμε λίγο χρόνο για το κατούρημα. Πάμε όλα οκ. Το αμαξί τσιμουδιά. Κοντέυαμε 43ΜΩΤ κάπου στα δρομάκια γύρω γυρω απο την Υλικη. Υπολογίζω χρόνο. Κάπου στα 10 λεπτά καβάντζα. Στάση για κατούρημα. Χρόνος: 2 λεπτά. Φυγαμε για τα χωράφια της κοπαϊδας με 8 λεπτά προπορεία. Εκεί ήταν που είχε και την περισσότερη λάσπη. Απο λασπολακούβα σε λασπολακούβα. Απαιτητική πλοήγηση. Και κάπου εκεί χάσιμο μαζί με άλλους τρεις. 100% Λάθος δικό μου. Τους ακολουθήσαμε χωρίς να επιβεβαιώσω την τουλίπα. Χρόνος: 5 λεπτά χασούρα. Συνεχίζουμε δυνατά αλλά σιγά σιγά άρχησε και νύχτωνε. Έπρεπε να σταματήσουμε να καθαρήσουμε τα πλήρως λασπωμένα φώτα και προβολάκια. Θέλαμε και ανεφοδιασμό. Σταματάμε στο βενζινάδικο. Βάλε ένα 20άρικο ίσα ίσα να τερματίσουμε μην χάνουμε και χρόνο, καθαρίζω και τα φώτα. Στα επόμενα χλμ τα φώτα ξανά χάλια. Δεν έβλεπες τπτ. Ξανά στάση και καθάρισμα. Ευτυχώς μετά απο πολλά χλμ η μΩΤ δεν πέφτει τόσο έυκολα. Και κάπου 20 χλμ πριν το flying το οδόμετρο κάνει κόλπα. Μου πήδαγε χιλιόμετρα. Ή δεν μέτραγε καθόλου. Την μωτ την έκανε 58, μετά την πήγε 32. Χαλασε και το ρολοι. Λέω να δεις η λάσπη θα έχει πάει σε κανα καλωδιο και κάνει την ζημιά. Ευτυχώς οι αποστάσεις ήταν μικρές. Λίγο η εμπειρία, λίγο τα φώτα των άλλων τερματήσαμε με προπορεία κανα 15λεπτο. Ώρα για ανασυγκρότηση. Κενός χρόνος 3,5 ώρες. Έπλυνα λίγο απο κάτω μπας και φτένε τα καλώδια. Έριξα και λίγο νερο στο κάρτερ να ξεφύγει λίγο η θεμροκρασία. Άλλα ότι και να κάνεις είχε κομμάτια λάπσης που δεν έφευγαν. Ένα κομμάτι πίτσα, μια ζεστή σοκολάτα και αναμονή για εκκίνηση 2ης ειδικής στις 22.00.

Έπεται η συνέχεια...

πανω που ειχα ανοιξει την σακουλα με το ποπ κορν περιμενουμε με αγωνια την συνεχεια.

Πανο μπραβο για τον αγωνα σου και τον τερματισμο σου.

Aπο αυτοκίνητο της μεγάλης κατηγορίας Ζ1...

panrok θέλω να γράψεις απομνημόνευμα....

Ωραία ήταν στην 1 ειδική .... είδα πολλών ειδών γουρούνια .....

Είχαμε κάτσει στην πρώτη τουλίπα και είχε στον δρόμο μια διχάλα και 2 άλλα μονοπάτια ..... όλες τις κατευθυνσεις ακολουθήθηκαν πάντως ... μου έχει μείνει το πέρασμα της Βουλγάρας .... νόμιζα ότι έτρεχε σε rally με γουρούνες ...... στην διχάλα ακριβώς είχε μια ταμπέλα και αυτή σταμάτησε απότομα μόλις στο μισό μέτρο για να τσεκάρει το road book.....

ένα παλικάρι με μια γουρούνα ακολούθησε το μονοπάτι του βουνου και δεν το είδαμε να γυρίζει ώστε να πάρει τον σωστό δρόμο .....

Ένα δείγμα απο την νυχτερινή ειδική

Μέρος 2ο:

...Είμαστε λοιπόν στο Δίστομο στο 1ο service point και περιμένουμε να πάμε για την SS3 (2η για μας ειδική). Φωρτίζω κινητό και GOPRO, ετοιμάζω και τα μπουκάλια με το νερό να τα έχω εύκαιρα γιατί απο την λάσπη στην SS1 είχε μπουκώσει το ένα πιτσιλιστήρι για τα τζάμια και ήμασταν με το δεξί μόνο. Ταυτόχρονα να έχω αγχωθεί με τα κολλήματα του Terratrip (οδόμετρο). Θα παίξει? Δεν θα παίξει? Και άμα ξανακολλήσει? Τι να φταίει? Έχε γούστο να μας αφήσει τώρα που πάμε φορτσάτα. Ξεκινάμε την απλή 8 χλμ για την αρχή της ειδικής. Καθώς μηδενίζω τις τουλίπες να σου το γ@μήδι και μου πετάγεται απο τα 1+ χλμ στα 3,5. Τώρα λέω την γ@μήσαμε.

Φτάνουμε στην εκκίνηση. Στο μυαλό μου 2 πιθανές αιτίες. Ή η λάσπη έχει μπλοκάρει κανα καλώδιο ή φταίει η πατέντα που έχω φτιάξει για τον μηδενισμό των χλμ απο μακριά. Πέρνω την απόφαση να το αποσυνδέσω και να το χειρίζομαι όπως παλιά. Τουλάχιστον άμα είναι αυτό, θα λυθεί το πρόβλημα. Έτσι κάθε φορά έπρεπε να τεντώνομαι και η ζώνη να είναι ελαφρώς χαλαρή για να το φτάνω. Εκεί στην εκκίνηση περίμενε όλη σχεδόν η κατηγορία που συνέχιζε τον αγώνα. Μας ενημερώνουν ότι οι χρόνοι εκκίνησης δεν ισχύουν! Η μεγάλη κατηγορία Ζ1 έχει χαθεί στην προηγούμενη ειδική, που εμείς δεν τρέχαμε, λόγω ομίχλης και θα υπάρξει καθυστέρηση. Αναγκαστικά περιμένουμε, κουβεντούλα και πλάκες μέσα στα σκοτάδια καθώς τα αγωνιστικά της Ζ1 πέρνουν εκκίνηση, όσα έχουν απομέινει. Άλλα ρετάροντας, άλλα με ζημιές, άλλα ΟΚ. Φοβερή ατμόσφαιρα να ακούς τα πολλά κυβικά να ξεκινούν και να γεμίζει το βουνό ήχους μέσα στη νύχτα.

Με αυτά και μ' αυτά πέρνουμε ώρα εκκίνησης 23:00. Συνδέω GOPRO, ανάβω GPS & Τerratrip που ελπίζω να δουλέψει. Στα πρώτα χλμ χάνομαι πάλι απο μ@λακία μου. Ακουλούθησα ασυναίσθητα τον μπροστινό που είχε χαθεί. 4 με 5 λεπτά στα σκουπίδια έτσι για πλάκα. Και επειδή είχαμε γράψει πολύ λίγα χλμ η ΜΩΤ έπεσε στα 28!! Συνεχίζουμε. Οι δρόμοι λασπεροί με πολλές λασπολακούβες λερώνουν συνεχώς τα φώτα. Η ορατότητα να πέφτει κατακόρυφα. Στάση - καθάρισμα -φύγε. Σε 1-2 χλμ ξανά τα ίδια. Όσα πανάκια είχα για καθάρισμα έχουν λερωθεί όλα. Αρχίζω και καθαρίσω με τα μανίκια του φούτερ. Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε ρυθμό με αυτόν τον τρόπο. Οπότε σε κάθε λούμπα, φρένο, 1η και σιγά σιγά περνάμε. Λάθος 1ο: Τα προβολάκια έπρεπε να είχαν μπει σε μπάρα πάνω στην οροφή και όχι στον προφυλακτήρα και επίσης θα έπρεπε να έχω πάρει μαζί ρολά κουζίνας για καθάρισμα. Ενδιάμεσα στους καθαρισμούς σε κάποιο σημείο ακουώ τον ήχο μηδενισμού του Terratrip χωρίς να έχω πατήσει τίποτα. Έτσι απο μόνο του και συνεχόμενα. Πάει λέω, τώρα τον ήπι@με. H ιδέα της εγκατάληψης περνάει στιγμιαία απο το μυαλό μου. Αμέσως κάνω restart. Σταματάει ο ήχος. Ευτυχώς, συνειδητοποιώ ότι ήταν η ειδοποίηση ότι η GOPRO έμεινε απο μπαταρία. Με κοψωχόλιασε.
Τα χιλιόμετρα περνάνε με σταθερό ρυθμό, λίγο παιχνίδι με κάτι γουρούνες και κάτι αυτοκίνητα και βλέπω κάπου στη μέση της ειδικής η ΜΩΤ έχει ανέβει στα 36. Η καθυστέρηση έχει μειωθεί απο 1 ώρα σε 30 λεπτά. Άρα πάμε καλά.
Συνεχίζουμε, σε κάποιο σημείο έχει τέτοια ομίχλη να μην βλέπεις στα 5 μέτρα. Το gps έδωσε τη λύση. Περιγράφω το δρόμο όπως τον έδειχνε και ευτυχώς είχαμε μικρές απώλειες χρόνου.
Εκεί κάπου πιο μετά υπήρχε προγραμματισμένος ανεφοδιασμός. Πάμε και το βενζινάδικο κλειστό. Και τώρα? Τα μαθηματικά λένε ότι μας βγάζει οριακά μέχρι το τέρμα. Ρισκάρουμε τσάμπα και συνεχίζουμε με συνετή και οικονομική οδήγηση. Τσάμπα γιατί θα μπορούσαμε να κάναμε ότι κάνανε οι υπόλοιποι. Ενημέρωση την οργάνωση να έρθει ο ντόπιος να ανοίξει το βενζινάδικο. Η όλη καθυστέρηση θα αφαιρεθεί γιατί σε βλέπουν απο δορυφόρο. Αλλά που μυαλό για τέτοια. Η κούραση έπαιζε πλέον το ρόλο της.
Συνεχίζουμε με ελαφρώς πιο μειωμένο ρυθμό λόγω βενζίνης. Κάπου σε ένα βουνό έρχεται το χάσιμο. Η τουλίπα λέει πρέπει να μπεις αριστερά σε ένα δρόμο. Μαζί μας και άλλα 2-3 αυτοκίνητα και 2 γουρούνες μαζί και η Βουλγάρα με το ΑTV. Τα μπρος πίσω σταμάτα ξέκινα μας έλειπαν τώρα. Είμαστε που είμαστε οριακά απο βενζίνη, τώρα θα κάψουμε κι άλλο. Όλοι εκεί γύρω γύρω. Μπένουμε σε ενα δρομάκι αριστερά που είχε. Πάμε πιο μέσα. Είναι δύσβατο με κροκάλα. Μπα δεν είναι εδώ. Ξανά πίσω. Πιο κάτω άλλη διασταύρωση που δεν ταίριαζε. Ξαναμετράμε, πάλι το ίδιο. Μην τα πολυλογώ, με το που μπένει η Βουλγάρα στο δύσβατο, ακολουθάμε. Ναι ρε το γ@μήδι απο εδώ ήταν. Καλά είχαμε μπει απο την αρχή. Αμα συνέχιζα λίγο πιο κάτω φαινόντουσαν και ροδιές.

Κάπου κατα τις 4-5 τα ξημερώματα περνάμε και την παραλία ψάθας με προορισμό ΛΟυτράκι και το βουνό των Αγ. Θεοδώρων. Περάσαμε και απο΄οτι άκουσα κάποια κομμάτια απο ειδικές απο Παλάδιο. Με το που αφήνουμε άσφαλτο, ζόρικα τα πράγματα. Είχε συνεχώς ανηφορικό κομμάτι. Η βενζίνη να είναι στην τελευταία γραμμή. Ξανα υπολογισμούς. Πιο οριακά δεν γίνεται άλλο. Θα τερματίζαμε στο τσακ. Και συνέχεια ανηφόρα και φουρκετίδια. Σε όλο το δρόμο η βουλγάρα μπροστά μας απο το προηγούμενο χάσιμο. να δεις πως έμπενε στις στροφές η σκύλα. Ευτυχώς κάποια στιγμή ισιώνει ο δρόμος, εξαφανίζεται η Βουλγάρα, αρχίζει και κατηφορίζει. Εκεί ανάβει και το λαμπάκι της βενζίνης. Ευτυχώς κατηφόρα μέχρι τον τερματισμό και ανακούφιση. Να είναι καλά αυτός που έβγαλε την διαδρομή. Σύνολο 50 λεπτά καθυστέρηση. Λίγο η οικονομική οδήγηση, λίγο ο ελλειπής φωτισμός και οι στάσεις καθαρισμού, λίγο η κούραση του οδηγού. Λάθος 2ο: Σε κάθε ειδική θα πρέπει να γίνεται εναλλάξ αλλαγή οδηγού για λιγότερες πιθανότητες αυξημένης κόπωσης. Δεν πειράζει. That's racing. Πάμε για το 2ο Service point στο Λουτράκι κατα τις 6 το πρωί. Βενζίνη full, λίγο γέμισμα τα μπουκάλια τα νερά, τα φώτα τα αφήνω λασπωμένα. Η επόμενη και τελευταία ειδική ξεκινάει 7.40 οπότε θα έχει ξημερώσει. Θα οδηγήσω εγώ απο Λουτράκι πίσω στον Αυλώνα για τερματισμό. Ελπίζω μόνο να έχει ωραίa κομμάτια απο το acropolis να πάμε λίγο γρήγορα. Χαλάρωση, μισή μπαγκέτα για αναπλήρωση δυνάμεων και αναμονή...

3ο και τελευταίο μέρος έρχεται...

Απο το πλήρωμα Τάσσης-Βίγκος με Forester!